பன்னிரு திருமுறை

திருமுறை 2 - தேவாரம் - திருஞானசம்பந்தர்

திருவானைக்கா

வ.எண்	பாடல்
1	மழை ஆர் மிடறா! மழுவாள் உடையாய்! உழை ஆர் கரவா! உமையாள்கணவா! விழவு ஆரும் வெண்நாவலின் மேவிய எம் அழகா! எனும் ஆயிழையாள் அவளே
2	கொலை ஆர் கரியின்(ன்) உரி மூடியனே! மலை ஆர் சிலையா வளைவித்தவனே! விலையால் எனை ஆளும் வெண்நாவல் உளாய்! நிலையா அருளாய்! எனும் நேரிழையே.
3	காலால் உயிர் காலனை வீடுசெய்தாய்! பாலோடு நெய் ஆடிய பால்வணனே! வேல் ஆடு கையாய்! எம் வெண்நாவல் உளாய்! ஆல் ஆர் நிழலாய்! எனும் ஆயிழையே.
4	சுறவக் கொடி கொண்டவன் நீறு அது ஆய் உற, நெற்றி விழித்த எம் உத்தமனே! விறல் மிக்க கரிக்கு அருள்செய்தவனே! அறம் மிக்கது எனும் ஆயிழையே.
5	செங்கண் பெயர் கொண்டவன் செம்பியர்கோன் அம் கண் கருணை பெரிது ஆயவனே! வெங் கண் விடையாய்! எம் வெண்நாவல் உளாய்! அங்கத்து அயர்வு ஆயினள், ஆயிழையே.
6	குன்றே அமர்வாய்! கொலை ஆர் புலியின் தன் தோல் உடையாய்! சடையாய்! பிறையாய்! வென்றாய், புரம்மூன்றை! வெண்நாவலுளே நின்றாய், அருளாய்! எனும் நேரிழையே.
7	* * * * * பாடல் இதுவரை கிடைக்கவில்லை
8	மலை அன்று எடுத்த அரக்கன் முடிதோள தொலைய விரல் ஊன்றிய தூ மழுவா! விலையால் எனை ஆளும் வெண்நாவல் உளாய்! அலசாமல் நல்காய்! எனும் ஆயிழையே.
9	திரு ஆர்தரு, நாரணன், நான்முகனும், அருவா, வெருவா, அழல் ஆய் நிமிர்ந்தாய்! விரை ஆரும் வெண்நாவலுள் மேவிய எம் அரவா! எனும் ஆயிழையாள் அவளே.
10	புத்தர்பலரோடு அமண்பொய்த்தவர்கள் ஒத்த உரை சொலிவை ஓரகிலார்; மெய்த் தேவர் வணங்கும் வெண்நாவல் உளாய்! அத்தா! அருளாய்! எனும் ஆயிழையே.
11	வெண்நாவல் அமர்ந்து உறை வேதியனை, கண் ஆர் கமழ் காழியர்தம் தலைவன், பண்ணோடு இவை பாடிய பத்தும் வல்லார் விண்ணோர் அவர் ஏத்த விரும்புவரே.