தொழுது புனல் மேல் எழும் தொண்டர் தூய மலர்க்கண் பெற்று எழுந்தார்;
பொழுது தெரியாவகை அமரர் பொழிந்தார் செழும் தண்பூமாரி;
இழுதை அமணர் விழித்தே கண் இழந்து தடுமாறக் கண்டு,
பழுது செய்த அமண் கெட்டது என்று மன்னன் பகர்கின்றார்.

பொருள்

குரலிசை

காணொளி