புவன ஆரூரினில் புறம்பு போந்து அதனையே நோக்கி நின்றே
அவம் இலா நெஞ்சமே அஞ்சல் நீ உய்யுமாறு அறிதி அன்றே
சிவனது ஆரூர் தொழாய் நீ மறவாது என்று செங்கை கூப்பிப்
பவனமாய்ச் சோடையாய் எனும் திருப்பதிகம் முன் பாடினாரே.

பொருள்

குரலிசை

காணொளி